|
[7] EPISTOLA VII. CL . ornatissimoque D. IOANNI a LASKO. Gneznens. & Lanaciens. Praeposito, Custoditi Plocens. & Canon. Cracovien. Viro integerrimo, Mecaenati nostra summe colendo. D. IOHANNI a LASKO, CL. POLONIAE BARONI, GLAREANUS S.D. Quam vellem, generose Comes, vel nos tibi propiores essemus, vel tu nobis non adeo longe abesses. Saepius profecto & scirem, quam valeres, quam placide viveres, & nostram vicissim fortunam cognosceres. Basilea funditus ab Oecolampadiana procella eversa est. Quare ego cum universe familia totaque supellectile cessi, identidem cantillans, Veteres migrate Coloni. Erant qui canerent: Omnibus idem animus scelerata excedere terra, Linquere pollutum hospitium, & dare classibus austros. Friburgum Brisgoiae concessi ibi benigne susceptus cum a civibus, tum ab Universitate, ac donatus lectione publica Poetices. Sed nunc Livium lego annuente Universitate. D. ERASMUS, Parens ac Praeceptor noster, non ira multo post secutus est. Inque regiam domum receptus Friburgi, degit meliore longe valetudine, quam Basileae. Id quod non credidissem, nisi in me ipso idem expertus. Totum Collegium Basileensium Canonicorum summi templi Friburgum concessit. In Helvetijs perpetuo tumultuatur. Caesar in Italiam felicissime venit. Pax inter eum ac Francum certa est: nam ob hoc, publice factis ignibus hic triumphatum est. D. ERASMUS epistolarum volumen in xxiv. libros digestum, nunc edidit, in quo tui honestissima, ut decuit, mentio est. Rerum novarum nihil admodum est, nisi quibus nuntius gravandus. Caeterum ad quod benignitas tua olim me hortata est, ut in Arithmeticam atque Musicam simile quiddam, quod in Geographiam feci, ederem. Id a me nunc perfectum. In Arithmeticis sex species compendiolum. Ubi latini graecique sermonis numerandi rationem explico, exorsus a grammaticis praeceptis, quae tamen a Laurentio Valla homine doctissimo tractata serio videmus. In Musicis longe alia ratio mihi inita, quam olim. Duplicem eam institui, planam alteram, adeo familiarem, ut quanquam summa ac intima negotii hujus principia tracto, videar tamen vulgatam scribere Musicam. Ideo feci, quod videam multos rei difficultate terreri, quare opus erat hac illecebra. Alteram mensuralem, rem novam; novis item authoribus ac certe priscis rationibus compositam, ut nunc etiam a doctis citra nauseam & legi & intelligi queat, quod hactenus, mirum quam neglectum fuit. Expecto autem, imo circumspicio diligentem alicubi Bibliographum, qui id laboris suscipiat, Mecaenatem ante annum, cui Arithmeticam dedicarem, monstraverat, nominaveratque Zebrzidonius Decanus Lanciciensis, at ego illius nomen non teneo. Et de animo Decani etiam num tum dubito. Ideoque malim, si non hoc impudentiae meae adscribendum, hoc te monstratore fieri ex regno vestro cui dedicarem. Sed pudor obstat, ne videar ob lucri gratiam magis hoc facere, quam ob publice invanda studia. Quanquam qui eos juvant, qui suis laboribus authores instaurant, novaque opera edunt, ut locupletissime abs te erga me factum, nulla delebit oblivio. Ij profecto videntur mihi non minus promovere studia, quam ij qui operum authores sunt. Martinus noster optimus juvenis, modestissimaeque vitae, reliqua meae vitae studia enarrabit omnia. Is ait ad calendas januarias rediturum nuntium. Tu interea, si non gravaberis, mihi nomen alicuius honesti viri indicato, qui non aegre ferat meam impudentiam, aut audaciam potius. Arithmeticam uni inscripturus sum, alteri musicam mensuralem. Priorem enim Musicam, hoc est, planam FALCONI COS. Oppidi Friburgi in Helvetijs, quondam Mecaenati meo dedicaveram. Is tametsi mortuus sua laude post fata non frustrabitur, ab quo praeter amorem nihil unquam habui; Rhodi sepultus est, cum e Syria secundo rediret. Neque enim sat habuit semel invisere sepulcrum DOMINI. Si non invenias, non moror, ad Lectorem scribetur, nisi aliter interea in mentem veniat. Ignosce mihi, generose Comes, nam rem nunc fabor oblitus mei. Sed GLAREANUM nosti; hoc unum me minus sollicitum facit. DEUS OPT. MAX. benignitatem tuam quam diutissime nobis incolumem servet. |